KAPELLEN – Het opvangcentrum in Hoogboom organiseerde een burendag. Jong en oud waren welkom om te komen kijken hoe het eraan toegaat. Ruim 250 buren gingen in op de uitnodiging.
Het opvangcentrum aan de Kazerneweg 35 in Hoogboom is één van de Belgische centra waar mensen die asiel vragen terecht kunnen en het wordt beheerd door Fedasil. Het is een open opvangcentrum dat plaats kan bieden aan zo’n 459 verzoekers. Het centrum zich al vanaf 1997 in de vroegere Bauwin-kazerne.
Het opvangcentrum voorziet niet alleen in de dagelijkse basisbehoeften zoals onderdak, voedsel en kledij, maar zorgt ook voor sociale, juridische en medische bijstand. Bovendien organiseert het centrum intensieve opleidingen Nederlands.
Het centrum organiseert op regelmatige basisactiviteiten die toegankelijk zijn voor buurtbewoners. Ook werkt het samen met plaatselijke organisaties en verenigingen. De kinderen en jongeren lopen school in de buurt. Via nieuwsbrieven en www.facebook.com/FedasilKapellen informeert het opvangcentrum de buurt over activiteiten. Dat blijft nodig, zelfs na meer dan een kwarteeuw.
Centrumdirecteur Bernard D’Hoore licht toe: “Je kan er niet vanuit gaan, dat het opvangcentrum bij iedereen bekend is. We weten dat dit niet het geval is. Er verhuizen buren en er komen andere buurtbewoners bij. Het blijft dus inzetten om de onze werking zo goed als mogelijk bekend te maken. Een burendag helpt hierbij. Er is ook een nauwe samenwerking met de gemeente Kapellen en met de gemeentelijke speelpleinwerking.”
Het opvangcentrum organiseert heel het jaar door ook rondleidingen op vraag van heel wat scholen en verenigingen. “Hoe beter we gekend zijn, hoe gemakkelijker het samen wonen wordt”, aldus nog Bernard D’Hoore.
In de speeltuin en de omringende grasvelden is het een hele dag een drukte van belang. Heel wat buren gaan in op het voorstel om samen te picknicken. Onder hen ook Annick, Liesbeth en Danielle. Zij brengen negen kleinkinderen mee, die volop genieten van de aangeboden animatie. “Vorig jaar zijn we ook geweest en dat viel zo goed mee, dat we niet aarzelden om er nu opnieuw bij te zijn”, legt Danielle uit.”
Samen ravotten.
Ondertussen ravotten de kinderen of schuiven ze aan om zich te laten grimeren. Taal of huidskleur is geen struikelblok, integendeel. De oudste kleuters lijken wel een eigen taaltje te hebben ontwikkeld om toch te kunnen communiceren.
Kathleen is met Jolien (10) en Warre (6) ook van de partij. Wanneer ze zich niet in haar boek verdiept, kijkt ze rond. “Het is mooi om te zien hoe al die kinderen uit verschillende culturen en met totaal verschillende achtergronden hier toch samen plezier maken. Volwassenen kunnen hier een voorbeeld aan nemen. Het stoorde me bijvoorbeeld dat ik op facebook al die negatieve reacties las over dit prachtige initiatief. Neen, de vooroordelen zijn nog niet de wereld uit.”
Speelpleinwerking
Ook de Kapelse speelpleinwerking was van de partij. Hannelore, Joshuo en Scott zijn teambegeleiders en vinden de logica zelf dat ze hier aanwezig zijn.
Joshuo: “Veel kinderen die hier verblijven nemen al geregeld deel aan onze activiteiten, dus is er al een stevige band tussen de speelpleinwerking en het opvangcentrum.”
Hannelore: “De kinderen die hier wonen, gaan in de buurt naar school. Veel kinderen kennen elkaar dankzij de scholen. De meeste kinderen verstaan al heel wat Nederlands. Wanneer we een spelletje uitleggen, is het soms nodig om een beroep te doen op een vertaalapp. Soms kijken de kinderen eerst even toe en pikken dan in. Zien spelen, doet spelen”, weet Hannelore uit ervaring.
